Rozdział 1

Jestem Clarissa Fray, ale mówcie mi po prostu Clary.
Jestem zwykłą siedemnastolatką, która przeżywa wzloty i upadki.
Jestem sobą i nikt tego nie zmieni.
Kocham rock i 30 seconds to Mars.
Jak na razie mieszkam w XIX wiecznej kamieniczce na Brooklynie i uczęszczam do jednego z Nowojorskich liceum. Nienawidzę biologi. Dlaczego? Z tylko jednego powodu, a mianowicie siedzę w ławce  z jak to ujął Simon 'tlenionym, gotyckim, pozerem'. Prawie wszystko się zgadza oprócz tego, że ma tlenione włosy.
Jestem niska, bo co to jest 1,66 m? Tak w ogóle to jestem brunetką o niesfornych włosach i  czekoladowych oczach.

            *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

Aktualnie siedzę na mojej ulubionej lekcji. Wyczuj sarkazm. Profesor Beare chyba coś nawiedziło w nocy i mogę się założyć, że były to smerfy. Dobrze rozumiem, że musimy to przerobić, ale teraz?
Ahh... no tak zapomniała bym wam powiedzieć, naszymi tematami są rozmówki o tym jak stać się rodzicem.
- Co sądzi pani na ten temat, panno Fray?- spytał mnie, a ja naprawdę nie wiedziałam o co mu chodziło.
- Może pan powtórzyć pytanie?- kilka osób zachichotało.
- Czego panienka szuka u swojego potencjalnego partnera seksualnego?- Boże co?
- Nie wiem może pan zapytać kogoś innego, a ja się zastanowię?
- Dobrze, Wayland- rzucił, a pan Wayland spojrzał na mnie i rzucił pogardliwy uśmieszek. Boże oddałabym wszystko by tylko z nim nie siedzieć.
-Wrażliwość. Inteligencja. Uroda.- powiedział patrząc na mnie,
Beare wziął się za zapisywanie na tablicy.
- Wrażliwość. Co to znaczy?
- Człowiek jest wrażliwy, bo zna ból i krzywdę- Jace w tym momencie trącił mnie kolanem. Odsunęłam się, powstrzymując się od myśli co chciał dać mi do zrozumienia.
Nauczyciel przytaknął w zamyśleniu.
- No dobrze. Powiedzmy, że jesteś na przyjęciu.- Zwrócił się do Jace.- W pokoju roi się od przeróżnych dziewcząt. Widzisz blondynki, brunetki, rude, kilka czarnowłosych. Jedne rozmowne, inne wyglądają na nieśmiałe. Znajdujesz dziewczynę, która odpowiada twoim wymaganiom: inteligentna, wrażliwa i urodziwa. Dwa pytania: Pierwsze jak wygląda i drugie jak dajesz jej do zrozumienia, że jesteś nią  zainteresowany?
- Wygląda jak Clary- spojrzał na mnie, a kilka osób wybuchło śmiechem.- Wyciągam ją z tłumu i zagaduje- Cała klasa spojrzała, a ja jak idiotka zarumieniłam się. Czy mi się wydaję czy pan Wayland się do mnie przysuwa? Miałam rację przysunął się i szepnął:- Ślicznie się rumienisz.- Już chciałam mu odpowiedzieć, ale zadzwonił dzwonek i wyszedł z resztą klasy...


Mamy już pierwszy rozdział i co sądzicie?
                                                               Salvatorkaa:*

Prolog

   Myslę, że kiedy to wszystko jest już skończone, to powraca tylko przez mgłę, rozumiesz. Jak  kalejdoskop wspomnień, powraca wszystko. Z wyjątkiem jego samego.                            
   Myślę, że gdy pierwszy raz go ujrzałam,  jakaś cząstka mnie wiedziała co może się wydarzyć. I naprawdę nie chodziło o jego słowa, czy czyny.                                                        
    Chodzi o uczucie, które pojawiło się wraz z nim... Szalonym wydaje się fakt, że niemogę być pewna czy kiedykolwiek poczuję coś podobnego. I nie wiem czy powinnam to czuć.        
     Może to wiedział, kiedy mnie zobaczył... Chyba po prostu straciłam równowagę. I myślę, że najgorszą częścią tego wszystkiego nie było utracenie jego. Tylko to, że straciłam siebie. Sądzę, że nie zdajesz sobie sprawy z tego kim naprawdę jesteś, dopóki tego nie stracisz...


Mamy już Prolog. Co o nim sądzicie? Proszę zostawcie komentarze pod tym postem bym wiedziała czy pisać dalej.                                                             Salvatorka :*